Clickerdeclack

Na een lange radiostilte dacht ik dat het tijd was om weer eens wat te plaatsen. Ik heb het redelijk druk gehad de laatste tijd, maar had er niet aan gedacht dat ik werk voor school ook hierop zou kunnen plaatsen.

Ik help dit jaar, net als bij de twee voorgaande edities, voor journalistiek mee op festival mundial. Wij gaan daar drie dagen lang radio maken, filmen en stukjes schrijven. In de aanloop naar het festival toe worden er al dingen gemaakt die te bekijken zijn op de volgende site.

Zonder verdere introductie, hieronder twee filmpjes die ik samen met een vriendin heb gemaakt in de aanloop van mundial.

Goose bumps all over the place

Wat heeft dit filmpje met het volgen van twee studies te maken? Zeer gegronde vraag. Hier komt het antwoord.

Niet veel, maar de video an sich is zeer de moeite waard. De laatste twee weken had ik nogal wat vrije tijd over. Ik voel mijzelf graag nuttig en ik overlaad mijzelf daarom graag met werk en studiegerelateerde zaken om dit gevoel te voeden. Nu had ik de afgelopen dagen nogal wat tijd over en werk te weinig. Dit overschot aan tijd heb ik o.a. verspild met kuieren op internet. Tijdens een van deze tripjes kwam ik het volgende filmpje tegen dat ik jullie niet wilde onthouden. Want zoals ik al zei: “Goose bumps all over…”

Een oneliner online is makkelijker

Voor journalistiek moesten (let op, tekenend woord in deze zin) wij een tekst schrijven over hoe wij onszelf als journalist zagen over pakweg tien jaar. Ik stond natuurlijk te trappelen om te beginnen en moest mijzelf dwingen om niet meteen een essay van 5000 woorden neer te kalken. Maar goed, die opdracht dus, hij staat bol van de sarcastische hints die betrekking hebben op de manier waarop veel docenten, journalisten en andere mensen naar nieuwe media kijken. Misschien is het de moeite waard voor jullie om te lezen, zo niet druk op het befaamde kruisje. Hille is trouwens de docent waar ik de opdracht bij moest inleveren.

Tik.. tik.. tik..

Zes uur zesenvijftig, de wekker zal het getik van de druppels over vier minuten gaan overstemmen. Ik zet mijn alarm uit en sta op om de kraan dicht te draaien. 

Een beetje pochen op feestjes

Henk Bovekerk, studiegenoot van Liberal Arts and Sciences, volgt naast deze bachelor een opleiding Filosofie. Momenteel staat deze studie op een laag pitje, maar ik vroeg mij af of ik toch overeenkomsten zou kunnen ontdekken in zijn ‘dubbelleven’ en die van mij. Daarom een aantal vragen aan Henk over zijn studieleven.

Welke studies volg je en wanneer ben je hiermee begonnen?

Ik ben begonnen met een studie Filosofie in 2005 en met Liberal Arts (LA) in 2008.

Genoeg tijd voor een tweede studie!

Zo af en toe krijg ik wat reacties op ‘Dubbelganger’. Afgelopen week kreeg ik een reactie van een ervaringsdeskundige met betrekking tot mijn blog. Maud volgt momenteel namelijk ook twee studies. Vandaar zes vragen over haar en de studies die zij volgt.

Welke studies volg je en in welke steden?

Ik studeer aan de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht. Ik ben net begonnen met de mastervariant geestelijk begeleiding. De studie duurt in totaal zes jaar: drie jaar bachelor en drie jaar master.

Daarnaast studeer ik psychologie aan de universiteit in Leiden. Daar wil ik uiteindelijk de master klinische psychologie gaan doen. Beide studies zijn voltijd.

Halal feestvieren

Een stoel bekleed met glimmende witte stof. Om het geheel af te maken een roze lint om de rugleuning met een strik als kers op de taart. Ongeveer tien stoelen per tafel en vier vlakken met rijen van drie bij vier maakt dat de zaal volzit met meer dan 400 gasten.

Een ruime 24 uur geleden zat ik op een van die stoelen. Ik was te gast bij een Turkse bruiloft. De cultuur die ik dacht achter me te hebben gelaten in Istanbul kwam ik hier stapsgewijs weer tegen. Een van die stappen bestond uit het eten. Wij (ik en mijn 5 tafelgenoten en tevens vriendinnen) wisten dat we warm eten zouden krijgen. Hier leefden wij met z’n allen naartoe aangezien het inmiddels al acht uur was geweest en onze Hollandse biologische klok aangaf dat we het ideale tijdstip om te eten al gepasseerd waren.

Aha, een soort kunstacademie

Nu ik weer terug op Nederlandse bodem ben leek het mij goed om hulp te vragen bij een ‘probleem’. Zo nu en dan vragen mensen aan mij wat ik doe. Meestal hou ik het simpel en antwoord ik met: ‘journalistiek’. In andere gevallen vertel ik erbij dat ik wat vakken volg op de universiteit, maar veel verder gaat mijn uitleg meestal niet. 

Wanneer mensen echt geïnteresseerd zijn probeer ik uit te leggen dat ik ook een studie volg aan de UVT. Vervolgens doe ik een poging om over te brengen waar Liberal Arts voor staat. En precies daar gaat het fout. Ik vind het lastig om deze studie in woorden te omschrijven. De naam van de studie brengt mensen meteen al op het verkeerde pad. In tegenstelling tot de schijn die de woorden wekken, werk ik in deze studie weinig met boetseerklei en verf.

Willem Witteveen werkt als Professor aan de Universiteit van Tilburg en is decaan van Liberal Arts and Sciences. Als iemand uit kan leggen waar de studie voor staat dan moet hij het zijn: 

Brain gain instead of brain drain

Met een bus vertrokken we vanuit ons hotel aan de Europese kant van Istanbul, naar de Aziatische kant van deze grote stad. Op zo’n 45 kilometer van het stadscentrum ligt Sabanci University.

Mijn klasgenoten en ik zijn hier om te zien hoe het universiteitsleven er hier aan toe gaat. We kijken op de campus, lopen door de gebouwen en krijgen een college en uitleg over de universiteit.

Aangezien Sabanci toegankelijk is voor buitenlandse studenten zou het zo kunnen zijn dat enkele van de 33 deelnemers van deze studietrip hier terug zullen keren voor hun studie

Nederland in een notendop

Vijftien miljoen mensen op dat hele kleine stukje aarde..

Ik denk niet dat de zangers Fluitsma en van Tijn in Istanbul zijn geweest. In deze stad wonen zestien miljoen mensen. Ongeveer evenveel mensen als in ons kikkerlandje, delen samen een lap grond die overeenkomt met de provincie Utrecht. Hoezo vol is vol?

Civic journalism met een hoofddoek

Bedrijvigheid in de moskee die we achter ons laten, maar ook voor ons op het pleintje staat het vol met mensen. Traditionele kledij overheerst, oud en jong staat door elkaar heen. Iedereen heeft zich verzamelt in een kring. Wanneer ik dichterbij loop en me door de buitenste massa heen druk zie ik waar de geluiden vandaan komen. De traditionele muziek en zang komt uit de monden en instrumenten van mannen in rode gewaden.